LAUDATIO (Motto: s kunnt scho guet)
Liebe Raphael,
scho wiider isch e Joor vorbyy…
das muess glaub e Naturgsetz sy
und s isch mer doch, so kunnts mer vor,
es syg doch noonig ganz e Joor…
… doo haan ych Dir zem Dangg doch dää
Orde fir d Drohtsail-Närve gäh…
fir d Situatioone, alli ruuche
dä Orde kennt ych hitt no bruuche…
…doch hitt han ych als Gschängg-Idee
ebbis bessers, was wotsch no meh:
Es isch e Lampe – e „Sagg-Ladärne“
mit dääre kasch lyychte, soo wie d Stärne…
… und bsunders kasch vor alle Dinge
uns AOB-ler der Yysatz bringe…
esoo kunnts nie bim Vaughan Willi
noonem „Rumple“ zuenere bleede Stilli…
…wenn niemerts me ganz gnau waiss wo
är wiider sott im FORTE koo,
und alli Blööser und dito d Gyyge
uffhööre sotte mit Pause-Schwyyge…
…denn zaigsch ganz aifach Du ins Plenum
mit dääre Lampe – das haut ys scheen um –
denn luegsch Du muetig und unbeirrt
ass uus em „RAINFALL“ kai „REINFALL“ wird…
…das git ys allne wiider Mumm
doch blybsch, statt Taggtzahle z riefe, stumm
und statt „em Buechstaabe B“ gilt bref;
Dyy Lampe-Lyychte – Du bisch der Chef !
By „WYSS“ haissts: Achtig – glyy fangts aa,
„GRIEN“ zaigt: Starte – dängged draa,
„ROT“ haisst: „UNBEDINGTES HALT“,
wär wyter spiilt, wird doo nit alt…
… und blybbt si dunggel, Dyy Taggtstogg-Lampe,
denn haisst das: IEBE und nit SCHLAMBBE…
Raphael, mit uns bewyysisch Muet…
… ains isch sicher: S KUNNT SCHO GUET !
Schuuflebuur, Septämber 2007