Liebe Raphael (besser: mein lieber Schwan…), loss Dir saage,
ebbis liggt mer uff em Maage,
ych has umme miesse traage
(und zwor in alle Lääbeslaage)
es isch zwor nyt zem miesse klaage,
drotzdäm verjaggts mer fascht der Kraage,
doch bevor ych uff em Schraage
das nur no ka mit Lalle saage,
saag ych‘s diräggt genau noo Plan:
Dir dausig Dangg – mein lieber Schwan…
Buure-Reegle:
Du muesch, wien ychs gseh, allem aa
Närve wien e Drohtsail haa.
Scho bi der Plaanig vom Konzärt
saisch: «Mit Chor hänn mir e sichere Wärt»
und drum hesch Du au dienschtbeflisse
der Regiochor under e Nagel grisse…
«Jä, was wär», so froog ych mii,
«s aob hitt ohni Dii»…
Du luegsch, ass alles rollt und lauft,
s Casino isch praggtisch uusverkauft.
Buure-Reegle:
Du muesch, Du musikalische Maa
wirgglig Drohtsail-Närve haa.
Jä, scho ganz frieh in de Proobe,
schaffsch mit uns all Mändig-Oobe,
gisch Tipps und Root als gueti Goobe,
duesch sälte schimpfe, maischtens loobe,
verbraitisch Zueversicht und Mumm,
empfihlsch als Collophonium
und hesch esoo als aigene Kniff
s aob ganz fescht im Griff.
Buure-Reegle:
Der Raphael muess, dängged draa
Närve, stargg wie Drohtsail haa.
Und denn kunnt der letschti Fryttig
(s stieng in der BAZ – wär d BAZ e Zyttig….):
Der Bariton Jörg Waag macht schlapp
und sait so «mir nichts – Dir nichts» ab…
D Maja Boog het ebefalls
Angscht vor ere Grott im Hals,
d Pauke kaa kai Dytsch – blybt stumm,
s ainzig wo si kaa: «Bumm – Bumm !»
Buure-Reegle:
Der Raphael isch e tolle Maa
und muess Drohtsail-Närve haa.
Doch am Konzärt hesch‘s kenne gseh:
s hett alles glabbt, was wotsch no meh,
s isch besser, ass hättsch kenne hoffe,
dangg Dyyne Drohtsail-Närve gloffe
und s aob isch ohni Faxe
aimool meh iiber sich uusegwaggse.
Drum saag ych Dir jetz dausig Dangg
wie gwohnt in Form vom Schnitzelbangg.
Buure-Reegle:
Ych gib Dir, ohni z Iiberborde
der erschti «Drohtsail-Närve-Orde»!